Kaplice

Większość kaplic ma kształt czworokąta, kilka jest w kształcie podkowy, a kapliczka Matki Boskiej ma niedużą wieloboczną apsydę. Zwykle mają one tylko jedno piętro, dach w kształcie piramidy lub dwuspadkowy, a także sklepienia i arki. Na pierwszy rzut oka bardzo podobne do siebie, w rzeczywistości kapliczki różnią się kształtem dachu, otworami okiennymi, dekoracją.

Swoją architekturą szczególnie wyróżniają się dwie najstarsze kaplice – Grobu Chrystusa (zbudowana prawdopodobnie w 1683 r.) oraz pochodząca prawdopodobnie z tegoż okresu kaplica Matki Boskiej. Obie są zamknięte i większe niż inne stacje Drogi Krzyżowej. W kaplicy Matki Boskiej jest nieduży ołtarzyk, a w kaplicy Grobu Pańskiego – prawie naturalnej wielkości rzeźba przedstawiająca ciało Chrystusa. Nisko osadzona na ziemi kaplica oznacza trzy stacje (IX, X, XI). W podziemiu, na wzór ciemnicy z czasów Jerozolimy, do której po schwytaniu został wtrącony Jezus, stoi przedstawiająca Go rzeźba. Jedną z największych kaplic jest kaplica Ratusza (Domu Piłata). Ma ona dwa piętra, symbolizujące dwukrotny pobyt Jezusa w Ratuszu. Na mostku przez rzekę Cedron umieszczono zwykłą, drewnianą kapliczkę, przypominającą kapliczki stawiane przez artystów ludowych w różnych miejscowościach na Litwie.